Μόλις πάει να ξεμυτίσει ήλιος, οι κάτοικοι του Εδιμβούργου δεν τον αφήνουν να πάει χαμένος. Δεν τον βλέπουν και πολύ συχνά άλλωστε. Βγαίνουν έξω να εκμεταλλευτούν τους ανοιχτούς χώρους και τα πάρκα τους. Προχθές ας πούμε ήταν μια τέτοια μέρα. Ηλιόλουστη και σχετικά ζεστή. Πηγαίνοντας προς τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου πέτυχα μια θεατρική ομάδα να κάνει πρόβα έξω στο πλακόστρωτο. Όταν έχεις τέτοιο όμορφο "έξω" το χαίρεσαι στο έπακρο με τον ήλιο.
Την προηγούμενη βδομάδα λοιπόν είχε μια τέτοια μέρα και αποφασίσαμε να πάμε βόλτα. Το πιο κοντινό πάρκο ήταν οι κήποι που βρίσκονται κάτω από το κάστρο και από την μια πλευρά της Princes Street, απ'όπου παίρνουν και το όνομά τους, Princes Street Gardens. Χωρίζονται σε East και West από το σύμπλεγμα της Εθνικής Πινακοθήκης της Σκωτίας (National Gallery Complex). Δεν έχω μπει ακόμα, αλλά σκοπεύω να το κάνω σύντομα.
Εμείς βολτάραμε στο East Princes Street Gardens, το κομμάτι που έχει και το μνημείο του Sir Walter Scott. Οι Σκωτσέζοι τον αγαπούν πολύ, όπως δείχνει και το πανύψηλο, γοτθικού στυλ μνημείο που του έχτισαν για να στεγάσει το άγαλμά του. Μπορεί κανείς να ανέβει εκεί πάνω (287 σκαλιά) και λένε πως έχει εκπληκτική θέα.
Κάτσαμε σε ένα παγκάκι να φάμε, και μετά πήραμε παγωτό και περπατήσαμε. Καταπράσινο και ειδυλλιακό το πάρκο, γεμάτο κόσμο που: καθόταν στα παγκάκια, έβγαζε βόλτα παιδιά και σκυλιά, έπαιζε μπάλα, ξάπλωνε στο γρασίδι, έκανε ποδήλατο κλπ, κλπ.
Μια ωραία, ηλιόλουστη μέρα...
Την προηγούμενη βδομάδα λοιπόν είχε μια τέτοια μέρα και αποφασίσαμε να πάμε βόλτα. Το πιο κοντινό πάρκο ήταν οι κήποι που βρίσκονται κάτω από το κάστρο και από την μια πλευρά της Princes Street, απ'όπου παίρνουν και το όνομά τους, Princes Street Gardens. Χωρίζονται σε East και West από το σύμπλεγμα της Εθνικής Πινακοθήκης της Σκωτίας (National Gallery Complex). Δεν έχω μπει ακόμα, αλλά σκοπεύω να το κάνω σύντομα.
Εμείς βολτάραμε στο East Princes Street Gardens, το κομμάτι που έχει και το μνημείο του Sir Walter Scott. Οι Σκωτσέζοι τον αγαπούν πολύ, όπως δείχνει και το πανύψηλο, γοτθικού στυλ μνημείο που του έχτισαν για να στεγάσει το άγαλμά του. Μπορεί κανείς να ανέβει εκεί πάνω (287 σκαλιά) και λένε πως έχει εκπληκτική θέα.
Μια ωραία, ηλιόλουστη μέρα...
Αναρτήσεις
7 τσιτσιρίσματα:
Πολύ ωραίο post, Δαφνούλα μου! :-)
Τι ειδυλλιακό τοπίο, τί πράσινο!!
Λες και είσαι στην εξοχή και όχι στην πρωτεύουσα!
Έχεις την παρέα σου τώρα βλέπω και περνάς καλά!
Εμείς εδώ τα γνωστά, απεργίες, συλλαλητήρια, μία ζέστη μία κρύο, μία απ' τα ίδια!!
Φιλιά
Ντόρα
Να πασ στη , είναι πολύ ωραία (και όπως όλα τα μουσεία στην Αγγλία δωρεάν). Εκτός από τους Σκωτσέζους έχει και ιμπρεσιονιστές, περιστασιακά αφιερώματα και ένα σωρό καλά πράγματα. Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι έα υπέροχο πορτραίτο του Rembrandt σε μεγάλη ηλικία - πραγματικά ένιωθα σαν να κοίταζε κατευθείαν μέσα στην ψυχή μου! Ελπίζω να μην ήταν δάνειο και να υπάρχει ακόμα (κάπου στο ισόγειο αν θυμάμαι καλά)
φιλιά από την Αθήνα και να περνάς καλά.
oops, μου έφαγε ολίγες λέξεις! Να πας στη National Gallery ήθελα να πω
@ Zlatko: Ευχαριστώ! :-)
@ Panselin: Η πόλη είναι γεμάτη τέτοια πάρκα! Βοηθάει και το κλίμα και ευδοκιμεί το πράσινο.
@ e.: Θα πάω! Αν είναι ακόμα εκεί το πορτραίτο θα σε ενημερώσω. :-)
Έχω κατενθουσιαστεί με τα μουσεία που είναι δωρεάν. Και τι μουσεία! Το Σάββατο πήγαμε στο Εθνικό Μουσείο που είναι καταπληκτικό και πληρώσαμε μόνο τις αγορές μας από το gift shop.
Τι πράσινο! Τι ομορφο! Πρέπει να είναι πολύ ωραία όταν έχει λιακάδα! Να βρίσκεις πάντα χρόνο και να απολαμβάνεις τον ήλιο!
@ Mafalda: Προσπαθώ! Δεν θέλει και πολύ για να παρατήσω το διάβασμα και να βγω έξω, χεχε. Και κάνει πιο πολλές λιακάδες απ'ότι περίμενα, είναι πολύ ωραία.
Δημοσίευση σχολίου