Theatre Days

Γεμάτες θέατρο οι τελευταίες μέρες. Δύο πολύ διαφορετικές παραστάσεις, σε πολύ διαφορετικά θέατρα, αλλά και οι δύο πολύ καλές!

Χθες ήταν το Accidental Death of an Anarchist του Dario Fo στο Bedlam Theatre, το θέατρο του Edinburgh University Theatre Company. Το κτήριο ήταν παλιά εκκλησία όπως φαίνεται και από τη φωτό

(flickr, A tea but no e)

Μικρό και τίγκα, καθώς ήταν η τελευταία παράσταση. Δεν είχα ξαναδεί έργο του Fo και το συγκεκριμένο είναι πολύ αστείο, καυστικό και εύστοχο. Για να μην πω πόσο μα πόσο επίκαιρο (κούνελε θα σου άρεσε πολύ, είμαι σίγουρη). Πήγα χωρίς να ξέρω πολλά και πέρασα πολύ όμορφα.
Εισιτήριο: 4 λίρες

Σήμερα το Something Wicked this Way Comes του Ray Bradbury στο Lyceum Theatre. Δείτε το trailer στη σελίδα του θεάτρου. Γι'αυτό το έργο ήμουν λίγο παραπάνω προετοιμασμένη καθώς έχω διαβάσει το βιβλίο, αλλά δεν περίμενα να είναι τόσο καλό! Μια παράσταση για παιδιά ουσιαστικά, αλλά η αίθουσα γεμάτη με μεγάλους που το καταευχαριστήθηκαν. Μαζί κι εμείς. Καθότι ήμασταν σε μεγάλο θέατρο, τα εφέ, οι φωτισμοί, η μουσική, τα κοστούμια κλπ ήταν καλύτερα, δίνοντας μια τέλεια ατμόσφαιρα στο έργο. Πλησιάζει και Halloween άλλωστε!
Εισιτήριο: 6 λίρες (φοιτητικό)

 (flickr, Laura A)

Τα καλά του να είσαι φοιτητής σε μια τέτοια πόλη!

Το αποκορύφωμα που με ενθουσίασε στην παράσταση ήταν ότι τελείωσε με αυτό εδώ το τραγούδι των πολυαγαπημένων μου beirut:


Τι καλύτερο; :-)

11 τσιτσιρίσματα:

ZlatkoGR είπε...

Πολύ ωραίο το δεύτερο, το trailer λέει!

Και να το πω και δημόσια, όσο πιο πολύ γράφεις, τόσο καλύτερα και ενδιαφέροντα τα posts σου! :-)

mierdito είπε...

Μολις σε ανακαλυψα και θα σε εχω στα υποψιν.

Χωρις να εχω διαβασει αλλα ποστ και μονο που εισαι Edinburgh.

Η εκκλησια δεν ειναι διπλα στο Cappadocia? Αχχχ μου ανοιξε η ορεξη:)

karry είπε...

Ωραίο πραγματικά φαίνεται το "κάτι κολασμένο..." Το είχα διαβάσει κάπου πίσω στα βάθη του χρόνου χε χε
Καλά να περνάς!
karry

deadendmind είπε...

@ Zlatko: Ευχαριστώ *κοκκινίζει* :-)

@ αερικό: Καλωσήρθες! Ναι, εκεί δίπλα είναι, γωνία Forrest Road και Bristo Place, απέναντι από το Μουσείο.

@ karry: Ήταν πολύ ωραίο! Αγαπάμε Ray Bradbury! :-)

M είπε...

Beirut και Ray Bradbury ε; Χμ... και μόνο αυτό αρκεί νομίζω! :-)

Πράγματι πολύ ωραίο βιβλίο το Something Wicked This Way Comes και περιττό να πω ότι ζήλεψα λίγο. :-)

aeriko είπε...

Ολοι μιλανε για τεχνη και γω για φαγητο...θα φταιει οτι ηταν Παρασκευη βραδυ.

Μου αρεσει και ο τιτλος του blog, πολυ σκωτσεζικος, και παλι το μυαλο μου στο φαι!

deadendmind είπε...

@ M: κι εσένα θα σου άρεσαν και οι 2 παραστάσεις σίγουρα! Εκεί στο τέλος που άρχισε να παίζει πιάνο κ να τραγουδάνε οι ηθοποιοί, λέω κάπου το ξέρω αυτό!
Το έργο πολύ πιστό στο βιβλίο επίσης, περίμενα αρκετές αλλαγές για να πω την αλήθεια...

@ αερικό: Ευχαριστώ!
Και το φαγητό σημαντικό είναι! Πώς θα εκτιμήσεις την τέχνη με άδειο στομάχι;

bunnysuicides είπε...

ντάριο φο ε? ναι, μάλλον θα μου άρεσε, πολύ αγαπημένος βλέπεις!

μετέτρεψαν την εκκλησία σε θέατρο... κ εγώ τώρα θυμάμαι τότε που πήγαν να κάνουν τη ροτόντα μουσείο, κ μπήκαν οι παπάδες κ τα 'σπασαν όλα! τώρα φυσικά είναι εκκλησία ξανά..

τι ωραίο το τραγουδάκι!ψάχνω στο youtube *τώρα*!

bunnysuicides είπε...

lol αερικό! έπεσες στα λιτοδίαιτα άτομα που μιλάνε μόνο για τέχνη! :ΡΡΡ

deadendmind είπε...

@ κούνελος: έχω γράψει στην efou τα άπαντα των beirut, να της πεις να στα δώσει!

mafaldaQ είπε...

Είπα και εγώ να λείψω μερικές μέρες και δεν προλαβαίνω να διαβάζω post! Πολύ ωραίο Δαφνούλα! Dario εεε; Είχα πολύ καιρό να τον θυμηθώ!