Τι θυμήθηκα σήμερα και μου έλειψε; Μουστοκούλουρο! Τι περίεργο... Και δεν έτρωγα συχνά. Μου αρέσουν, αλλά δεν τρελαίνομαι κιόλας. Αλλά τώρα άμα είχα θα τα τσάκιζα.
Έφαγα το μεσημέρι ένα bagel με κανέλλα και σταφίδες (δεν μ'αρέσουν οι σταφίδες, κατά λάθος τα πήρα) και η γεύση μου θύμησε αμυδρά το μουστοκούλουρο. Και επήλθε η ανάμνηση και η επιθυμία.
Τι σου κάνει η ξενιτιά...
Έφαγα το μεσημέρι ένα bagel με κανέλλα και σταφίδες (δεν μ'αρέσουν οι σταφίδες, κατά λάθος τα πήρα) και η γεύση μου θύμησε αμυδρά το μουστοκούλουρο. Και επήλθε η ανάμνηση και η επιθυμία.
Τι σου κάνει η ξενιτιά...
Αναρτήσεις
7 τσιτσιρίσματα:
{{{{{{demoula}}}}}}
:-)
Thaaanks!
Τον πρώτο καιρό που έφυγα από το σπίτι το φαγητό που μου έλειπε περισσότερο ήταν η... ψαρόσουπα.
Πες στη μαμά να στείλει πρώτες βοήθειες σύντομα! Το δεματάκι από τους γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις σώζει, εκεί να δεις πανηγύρι! Α, και εκεί που είσαι δεν υπάρχει κανένα ελληνικό μαγαζί; Ή είναι μύθος πως όποια πέτρα κι αν σηκώσεις Έλληνα θα βρεις από κάτω;
Πραγματικά! Αν και περνάει ο καιρός γρήγορα και θα βρεθώ πίσω για Χριστούγεννα πριν το καταλάβω.
Έλληνες βρίσκεις κάτω από πολλές πέτρες εδώ γύρω, αλλά ελληνικό μαγαζί δεν έχω ανακαλύψει. Προς το παρόν βολεύομαι με διάφορα Μεσογειο-αραβικά που είναι ό,τι πιο συγγενές στη δική μας κουζίνα.
Κι εμένα αυτά τα μπέιγκελς μου θυμίζουν μουστοκούλουρο! Περισσότερο όμως μου λείπουν τα σουβλάκια :-)
Δεν έχει κανένα σουβλατζίδικο εκεί στα Λονδίνα; :-)
Λοιπόν κατέγραψα λιγουρίτσα πρώτη και αρχίζω να φτιάχνω το πακετάκι! Σμουτς!
Δημοσίευση σχολίου