Αγαπητό μου κοινό! Μεγάλο και πιστό μου κοινό! (λέμε τώρα) Η στιγμή που λαχταρούσατε έφτασε! Είμαι πλέον άξια του τίτλου του blog μου, καθώς απόλαυσα το ομώνυμο έδεσμα την περασμένη βδομάδα. Και ο Zlatko ήταν εδώ για να το απολαύσει μαζί μου και να είναι μάρτυρας της ιστορικής αυτής στιγμής. Αφού επισκεφθήκαμε από μουσεία μέχρι εμπορικά κέντρα, από νεκροταφεία μέχρι βοτανικούς κήπους και πολλά άλλα ωραία, προσπαθούσαμε να βρούμε κάπου για να δοκιμάσουμε το διαβολικό έδεσμα.
Τα δύο chippies που βρήκαμε ήταν κλειστά όταν πήγαμε, αλλά τη δεύτερη φορά μας έκατσε. Πήγαμε στο Cafe Piccante και παραγγείλαμε δύο τηγανιτά Mars.
Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να μου αρέσει. Με τριγύριζε ένα κρύωμα εκείνες τις μέρες (που τώρα μου επιτέθηκε για τα καλά) και με αρρώσταινε κάπως η σκέψη του να το φάω. Κάτι σαν αρτηριοσκλήρωση σε συσκευασία τσέπης.
Ξεχνούσα όμως κάτι βασικό: το mars είναι σοκολάτα και καραμέλα, που όταν ζεσταίνονται συνήθως είναι νόστιμα.
Παραγγείλαμε τα mars μας λοιπόν, και κατέφτασαν μέσα σε πλαστικό σκεύος fast food.
Δεν ξέρω για σας, εμένα πάντως δεν μου φανηκε και πολύ ελκυστικό.
Κόβω δειλά δειλά ένα κομμάτι...
Φαίνεται καθαρά ο δισταγμός στο χέρι!
Όμως, αγαπητό κοινό, όμως δεν κιότεψα! Το δοκίμασα και ιδού η απόδειξη!
Zlatko μη γελάς!
Κι όμως, το ρημαδιασμένο μας άρεσε! Λιώνει μέσα η σοκολάτα και η καραμέλα, είναι ζεστό ζεστό και τραγανό το κουρκούτι... Δεν θα πω ότι τρελάθηκα, αλλά το προτιμώ έτσι από άψητο, δεν είμαι μεγάλη fan του mars έτσι κι αλλιώς.
Εδώ είναι που με απειλεί πως αν δεν γράψω post θα κάνει χαρακίρι με το πλαστικό μαχαίρι. :-Ρ
Κι όπως βλέπετε, είμασταν καλά παιδιά και το φάγαμε όοοοολο!
Είναι σατανικό σας λέω! Λες δεν γίνεται να το κάνουν αυτό, να τηγανίζουν σοκολάτες, ποιος το τρώει αυτό το πράμα, αν είναι δυνατόν κλπ κλπ. Κι όμως, το τρώνε κι είναι και καλό!
Πάντως σκεφτόμουν ότι θα ήταν ακόμα πιο ωραίο μέσα σε κρέπα...
ΥΓ. Ένας τυπάκος που γεύτηκε το ίδιο έδεσμα, στον ίδιο χώρο. Από κει βρήκαμε το Cafe Piccante και πήγαμε. Αστείο κείμενο και πιο ωραίες φωτό!
Αναρτήσεις
8 τσιτσιρίσματα:
Εμένα αυτό που με εντυπωσίασε περισσότερο από όλα είναι ότι το τηγανίζουν στο ίδιο λάδι με τα ψάρια και τις πίτσες!
Περαστικά με το κρυολόγημα!
Είναι τρελοί αυτοί οι Σκωτσέζοι!! Στο επόμενο περιμένουμε να μας δείξεις φωτογραφίες τηγανιτής πίτσας :-)
@ M: Πάντως δεν είχε γεύση ούτε ψαρίλας, ούτε πίτσας. Μόνο αγνή, παρθένα τηγανίλα!
Ευχαριστώωωω!
@ Σοφία: Άτιμοι Σκωτσέζοι! Ακούω πολύ συχνά ασθενοφόρα να περνάνε κάτω από το σπίτι και σκέφτομαι ότι τρέχουν να προλάβουν καρδιακά λόγω διατροφής!
Η τηγανιτή πίτσα μου φαίνεται ακόμα πιο ίου, μάλλον δεν με βλέπω να τη δοκιμάζω σύντομα :-)
πολύ λολ! είσαι κουκλίτσα στις φώτο πάντως! άντε να έρθουμε κι εμείς να τα δοκιμάσουμε που αγαπάμε και mars έτσι κι αλλιώς!! φιλιά και περαστικά!!!
Ευχαριστώ (((((((Εφούλα))))))
Να'ρθετε, να'ρθετε και θα σας πάω σε όλα τα καλά, και για τηγανιτό mars βεβαίως βεβαίως! :-)
Τηγανητό Mars rulez! Το καταφχαριστήθηκα! Και ήταν η έκπληξή μου που αυτό το πράγμα τρωγόταν, που ήμουν σα μαλάκας για ώρα μετά. "Ρε κοίτα να δεις, ρε φίλε τι γίνεται, ρε δεν το πιστεύω"! :-)
Πολυαναμενόμενο το post! Ακόμα μου κάνει εντύπωση που τρώγεται και είναι και ωραίο! Τώρα έχω μεγάλη περιέργια!
μου τρεχουν τα σαλια τωρα! Οταν ανεβω κατα κει θα δοιμασω οπωσδηποτε! Καλως σε βρηκα!
Δημοσίευση σχολίου