Paris: Day 1

(Αυτά τα post τα χρωστάω πολύ καιρό. Τώρα που άλλαξε λοιπόν ο χρόνος, πρέπει να φύγουν από τη μέση για να έρθουν τα νέα. Καλή χρονιά σας είπα; Δεν σας είπα!)

Το ΠΣΚ 21-23/11/08 το πέρασα στο Παρίσι με τους γονείς μου, όπως είχα αναφέρει και εδώ.

Κατέφτασα λοιπόν Πέμπτη βράδυ. Αφού περπάτησα το μισό Charles de Gaulle για να βρω το RER και περπάτησα το άλλο μισό για να πάρω τελικά ταξί, έφτασα στο ξενοδοχείο και ξεκινήσαμε με τους γονείς για το Restaurant Le Procope (est. 1686), το πιο παλιό του Παρισιού, όπου σύχναζαν μορφές όπως ο Βολταίρος.

Για την Μ, σελίδα του Moon Palace υπογεγραμμένη από τον Paul Auster στον τοίχο του Procope

Φάγαμε πολύ ωραία (Κρεμμυδόσουπα au gratin, κοτόπουλο ψητό με κάτι περίεργα μανιτάρια και προφιτερόλ για μένα) και μετά βολτάραμε λίγο στο βραδυνό και κρύο Παρίσι για να βρούμε ταξί. Είχα ακόμα τη μηχανή καβουρδιστήρι, οπότε οι νυχτερινές λήψεις είναι απαράδεκτες. Κρίμα γιατι το Παρίσι είναι πανέμορφο και ειδικά εκείνες τις μέρες που είχε μόλις στολιστεί για τις γιορτές.

Τα ποδηλατάκια velib που ήταν παρκαρισμένα έξω από το ξενοδοχείο και σε πολλά άλλα σημεία της πόλης -γαμάτη ιδέα, μπράβο στο δήμαρχο!

Το επόμενο πρωί, Παρασκευή, η μητέρα μου είχε δουλειά οπότε κανονίσαμε πρόγραμμα με τον πατέρα μου. Ο οποίος πατέρας έχει επισκεφθεί το Παρίσι αρκετές φορές και έχει δει όλα γνωστά αξιοθέατα. Είπα λοιπόν να πάμε κάπου που να μην έχει πάει ούτε εκείνος και διαλέξαμε το Ινστιτούτο του Αραβικού Κόσμου (Institut du Monde Arabe), για το οποίο είχα διαβάσει στο Θεώρημα του Παπαγάλου.

Ο Σταθμός μετρό St. Placide, ο πλησιέστερος στο ξενοδοχείο μας

Πήραμε λοιπόν το μετρό, κατεβήκαμε στην κοντινότερη στάση και περπατήσαμε προς τα εκεί. Το Ινστιτούτο βρίσκεται πολύ κοντά σε πανεπιστημιακά κτήρια και η γειτονιά είναι γεμάτη βιβλιοπωλεία και όμορφα μαγαζιά. Σε μερικά τέτοια μπήκαμε, που είτε ήταν πανεπιστημιακά, είτε αραβικού ενδιαφέροντος, ήταν πολύ όμορφα. Είχε κι ένα καταπληκτικό βιβλιοπωλείο με βιβλία τέχνης κυρίως, πάμφθηνο! Θα το σηκώναμε όλο αν μπορούσαμε να κουβαλήσουμε...

Comics στα αραβικά, από βιτρίνα αραβόφωνου βιβλιοπωλείου

Φτάσαμε στο Ινστιτούτο, ένα εντυπωσιακό κτήριο που στεγάζει εκθεσιακούς χώρους, βιβλιοθήκη, μουσείο κλπ. Είδαμε τη μόνιμη έκθεση με ευρήματα από τον Αραβικό Κόσμο. Από δοχεία έως όργανα αστρονομίας, κι από πλακάκια έως χαλιά. Σε τρεις ορόφους, με φόντο τον Σηκουάνα να φαίνεται από τις τζαμαρίες του κτηρίου. Στο βιβλιοπωλείο τους ψώνισα σελιδοδείκτες με αραβική καλλιγραφία για τη συλλογή μου.

Το κτήριο του Ινστιτούτου

Μετά φάγαμε σε μια brasserie εκεί κοντά και συνεχίσαμε τη βόλτα από τη μεριά του Σηκουάνα. Είδαμε τον κώλο της Notre Dame (που είναι πολύ πιο ενδιαφέρων από το μπροστά της IMO),

το Υπαίθριο Μουσείο Γλυπτικής (Musée de Sculpture en Plein Air) και καταλήξαμε στο σταθμό μετρό έχοντας γυρίσει το τετραγώνο.

Γυρίζοντας στο ξενοδοχείο κάναμε μια στάση στην τεράστια FNAC της περιοχής (όπου δεν σκέφτηκα να ψάξω για βιβλία της Rebecca Dautremer και τώρα μουντζώνομαι). Εκεί ήταν και αυτό το περίεργο γλυπτό από βιβλία.

Κι εκεί που είχαμε σωριαστεί στο κρεβάτι -μόλις που πρόλαβα να κάνω ένα ντους- επέστρεψε η μάνα και ξαναβγήκαμε (εκείνη κι εγώ) μήπως και καταφέρουμε να πάμε στο Λούβρο, που τις Παρασκευές μένει ανοιχτό ως αργά και μετά τις 6 προσφέρει δωρεάν είσοδο στους νέους. Όμως είχε τρελή ουρά και τρελό κρύο. Δεν τα καταφέραμε. Το είδαμε απ'έξω, φωτισμένο και μεγαλόπρεπο.

Μια νυχτερινή που βγήκε κάπως αξιοπρεπής, περιέργως. Βλέπει προς την μεριά των Tuileries

Μετά βρήκαμε τον πατέρα μου στο εστιατόριο όπου είχε κλείσει για φαγητό. Εγώ τους άφησα νωρίς για να βρω μια φίλη Ισπανίδα που σπουδάζει στο Παρίσι, η οποία με πήγε βόλτα στο Quartier Latin. Βρεθήκαμε στο μετρό και καθώς έβρεχε, αναζητήσαμε καταφύγιο στο Shakespeare & Co. Είναι ένα καταπληκτικό Αγγλόφωνο βιβλιοπωλείο, που ήταν ανοιχτό στις 10:30 τη νύχτα, γεμάτο βιβλία απ'άκρη σ'άκρη κι από πάτωμα σε ταβάνι. Το χάζευα και έλιωνα. Στο πίσω μέρος έχει ένα πιάνο κι από πάνω ράφια με βιβλία για μουσική. Όσο χαζεύαμε λοιπόν, μαζεύτηκε λίγος κόσμος κοντά στο πιάνο κι ένα παιδί έκατσε κι άρχισε να παίζει...

Ένα μοναχικό μπουκάλι παρατημένο πάνω σε ένα παγκάκι έξω από το Ινστιτούτο

Μετά που σταμάτησε κάπως η βροχή, η φίλη με πήγε σε ένα bar ονόματι piano vache (πιάνο αγελάδα ?!?!), σκοτεινό, ατμοσφαιρικό, με γραψίματα στους τοίχους και ροκ-ο-alternative μουσική. Περάσαμε πολύ ωραία! Στο δρόμο πίσω προς το μετρό είδα και τη Σορβόννη!
Χαιρετηθήκαμε με τη φίλη με ανοιχτή πρόσκληση να έρθει στο Εδιμβούργο κι όταν πια έφτασα στο ξενοδοχείο ξεθεωμένη τελείωσε η πρώτη μου μέρα στο Παρίσι.